جعفریان در كنگره جامعه جراحان؛
نگران آینده پزشکی ایران هستم
خرید و فروش حیوان خانگی: دبیر علمی چهل و پنجمین کنگره جامعه جراحان ایران، در سخنرانی خود به مهم ترین چالش های حوزه سلامت و جامعه پزشکی کشور پرداخت.
به گزارش خرید و فروش حیوان خانگی به نقل از مهر، علی جعفریان، در سخنرانی که در چهل و پنجمین کنگره جامعه جراحان ایران داشت، با اشاره به اینکه حوزه پزشکی به سه دلیل سبب افتخار برای کشور شده است، اظهار داشت: یکی این که جامعه پزشکی پیوسته به دنبال پیشرفت بوده است، دوم این که همه به دانش آموختگان جامعه پزشکی نیاز داشتند و سوم، مداخله دولت در آن کم بوده یا توانایی دخالت نداشته است. از روزی که حاکمیت و دولت در این راه مداخله کردند بعنوان مثال تعیین تعرفه های پزشکی، مشکلات جدی به وجود آمده است. وی ادامه داد: افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو مهم نیست، چون در این شرایط با پول مردم برای کشورهای حوزه خلیج فارس، اروپا، کانادا و استرالیا پزشک تربیت می نماییم و نتیجه آن مهاجرت خواهد بود. جعفریان افزود: هیچ تعهدی هم برای عدم خروج آنان وجود ندارد، حتی جریمه و تعیین تعرفه نقدی کارساز نیست چون در نهایت امکان خروج قاچاقی پیدا می شود. راهکار اینست که محیط کار فعالیت و معیشت برای جامعه پزشکی به صورت متعارف و منطقی درست شود. یکی از ابزارها واقعی سازی تعرفه است که متأسفانه اختیار تعیین آن از وزارت بهداشت گرفته شد و به دولت رسید در نهایت شاهد پایین ترین حق ویزیت در کشورمان در مقایسه با کشورهای منطقه و جهان هستیم. وی ادامه داد: ویزیت دو سه دلاری پزشک ایرانی در مقایسه با کمترین حق ویزیت پزشکان منطقه که ۱۵ دلار است. این پزشک وقتی مهاجرت کند همین ویزیت سه دلاری (کمتر از دویست هزار تومان در ایران)، به یک پزشک ایرانی در کشورهای حوزه خلیج فارس ۳۰ دلار پرداخت می شود. کمبود پزشک در این کشورها سبب می شود تعرفه بالا برود چون طبابت و اشتغال در حرفه های وابسته پزشکی یک کار سخت و با مسئولیت بالا است. جعفریان اظهار داشت: مسئولیت و دشواری شغلی یک پزشک با یک نفر بلاگر متفاوت است. همه نقاط دنیا به دنبال نیروی کار است و این یک چالش جهانی به حساب می آید. چرا آلمان این حجم تقاضای نیروی کار دارد، چون کمبود دارد. نکته این که از پرستاران ایرانی برای کار در آلمان فقط آشنایی با زبان آلمانی درخواست می شود، چون کمبود دارند. وی ادامه داد: این چالش یعنی کمبود پرستار در کشورمان جدی است و هم اکنون خیلی از بخش های درمانی آماده بهره برداری، به علت نبود پرستار همچنان تعطیل می باشد. این بحران در آینده نزدیک به سراغ برخی رشته های پزشکی خواهد رفت و روزی می رسد که حتی متخصص بیهوشی برای شروع یک عمل جراحی نداشته باشیم و با مدلی که مدیریت می شود همانند دهه شصت گرفتار کمبودهایی خواهیم شد. ولی اگر فضا مساعد شود همه نیروهای انسانی جذب خواهند شد. فقدان انگیزه برای گرایش به رشته های پزشکی جعفریان اظهار داشت: رشته های رزیدنتی چرا باید ظرفیت خالی داشته باشند؛ یک زمانی رقابت ها فوق العاده سخت و دشوار بود ولی هم اکنون برخی رشته ها فاقد متقاضی است. تخصص های اطفال، طب داخلی، طب اورژانس و بیهوشی در سالهای اخیر اصلاً متقاضی نداشته است. وقتی طب اورژانس متقاضی ندارد در اصل آینده این رشته تعطیل می باشد و افزایش ظرفیت پذیرش معنایی ندارد. در رشته های جراحی عمومی، نورولوژی (مغز و اعصاب)، کاردیولوژی (قلب و عروق) که از رشته های پر طرفدار است، سال جاری ظرفیت خالی داشتیم و متقاضی وجود نداشت. وی ادامه داد: چالش جذب نیروی انسانی است و با این نسل جدیدی که داریم چالش ها عمیق تر خواهد شد. هم اکنون فلوشیپ جراحی عروق در دانشگاه های علوم پزشکی کشور با ظرفیت خالی روبرو شده و علاقه ای به تحصیل در این رشته وجود ندارد. آیا کشور به جراح عروق احتیاج ندارد، این رشته پر دردسر و پر زحمت با اورژانس زیاد ولی با درآمد پایین است، چرا و با چه انگیزه یک پزشک باید به این رشته ورود کند، به جای آن با مدرک پزشکی عمومی خود به جراحی و مداخلات زیبایی گرایش پیدا می کند چون بدون دغدغه و دردسر درآمد خوبی خواهد داشت. تا وقتی که هر چیزی در جایگاه خود قرار نگیرد، امکان مقابله و برخورد با رفتارهای غیر عرف و نا معمول در این عرصه برقرار نخواهد شد. راهی بجز تبعیت از مسیری که همه دنیا در آن قرار گرفتند و موفق شدن وجود ندارد. چالش مهم حوزه بهداشت و درمان دبیر علمی کنگره جامعه جراحان ایران اظهار داشت: پس از چالش نیروی انسانی، چالش مهم بعدی دارو و تجهیزات پزشکی است. به علل تحریم ها و از نظر تأمین منابع مالی مشکلاتی وجود دارد. حتما دیدید که هر چند وقت، یک یا چند دارو کمیاب می شود؛ حتی داروی ایرانی که قبلاً در کشور تولید می شد ولی حالا به علت نبود مواد اولیه با مشکل تولید روبرو شده است. یکی از داروهای مهم و کاربردی در قسمت پیوند "فیبرینوژن" است که متأسفانه از چندین ماه پیش موجود نداریم. این به قیمت جان بیمار تمام می شود، چون اگر یک بیمار مشکل انعقادی داشته باشد و داروی فیبرینوژن در اختیار نداشته باشیم، متأسفانه فوت خواهد نمود. جایگزین مناسب و مؤثری به اندازه فیبرینوژن وجود ندارد. بعنوان مثال داروی دیگری در دنیا وجود دارد که اگر پیش از پیوند به بیمار تزریق نماییم، احتمال خطر نارسایی کلیه را پایین می آورد (برای مهار سیستم ایمنی) ولی متأسفانه ۱۰ سال است که نتوانستم این دارو را در ایران تهیه کنم و همیشه هم بهانه ای وجود دارد. این دارو با فناوری بالا تولید می شود و شاید تولید داخلی آن در ایران صرفه اقتصادی ندارد، چون حجم بالایی در کشور نیاز نداریم. گاهی اوقات متعاقب پیوند کبد به علت مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، کلیه ها نارسا می شود و کار به دیالیز و حتی مرگ می انجامد و اگر این دارو پیش از پیوند مصرف شود جلوی مرگ را خواهد گرفت. وی ادامه داد: اگر تجهیزات پزشکی مورد استفاده، خراب شود هم اکنون من نمی دانم می توانیم مجدد تعمیر یا جایگزین آنرا خریداری نماییم. یک دستگاه "اکارتور" داریم که برای باز کردن قفسه سینه جهت انجام پیوند کاربرد دارد و چندین سال پیش با قیمت ۱۲۰ هزار دلار برای بیمارستان خریداری کردیم. این وسیله تا پنج سال پیش با همین قیمت در ایران موجود بود ولی هم اکنون هرچه پیگیر آن هستیم پیدا نمی گردد. جعفریان افزود: اگر دستگاه MRI بیمارستان خراب بشود با این تعرفه ها و مبالغ دریافتی، امکان تعمیر دشوار و خرید مجدد یا جایگزینی مقدور نخواهد بود. این دستگاه پس از پنج شش سال استفاده، خراب خواهد شد و باید جایگزین شود؛ سوال من اینست آیا در هنگام تعیین تعرفه ها چنین نکته ای مورد توجه قرار گرفته است، بی گمان این تعرفه ها پوشش نمی دهد. هشدار؛ آن چه در طولانی مدت به دست آوردیم از دست می دهیم وی ادامه داد: با عنایت به این نکات و برخی دیگر از مشکلات حوزه سلامت، اگر به فکر نباشیم بی گمان پیشرفتی که طی چهار دهه اخیر به آن رسیدیم و جایگاه ایران را به اذعان دنیا در نقطه ای خوب قرار داد، چه در خدمات اولیه سلامت و چه در عرضه پیشرفته ترین خدمات درمانی پزشکی و…، متأسفانه از دست خواهیم داد. جعفریان اظهار داشت: ارتباطات بین المللی ضعیف است، امکان اعزام افراد به خارج را نداریم تا دانش جدید کسب کنند، چون هزینه ها بالا است بنابر این از علم عقب خواهیم ماند. خیلی از پیشرفت های به دست آمده مدیون همین آموزش هایی است که بزرگان و نسل های قبلی بابت آن به خارج از کشور رفتند، آموختند و برای آموزش به کشور بازگشتند. همه موفقیت های ما همچون جراحی قلب، جراحی مغز، پیوند و…، به همین شکل محقق شده است. وی ادامه داد: فکر می کنید استاد قوام زاده چطور پیوند مغز استخوان را در کشور راه اندازی نمود. ایشان چند سال در سوئد وقت گذاشت و یاد گرفت و سال ها پیش در بیمارستان شریعتی آنرا راه اندازی نمود و الان بزرگ ترین مرکز پیوند سلول های بنیادین مغز استخوان است. هم اکنون ارتباط های بین المللی ضعیف شده و حضور در کنگره های خارج از کشور به علت هزینه بالا تقریبا امکان پذیر نیست چه برسد به ۶ ماه فرصت مطالعاتی. در نتیجه، آن چه به دست آوردیم آهسته از دست می دهیم. اگر حاکمیت تلاش کند تا سهمی از تولید ناخالص ملی که در بودجه کشور تعیین شد و برای بخش سلامت افزایش پیدا کرد، به درستی تخصیص داده شود، خیلی از مشکلات رفع یا کنترل خواهد شد. جعفریان افزود: سیستم بهداشت اولیه شهری هنوز تکمیل نشده و این امر مهم هم به نیروی انسانی و هم پول و تخصیص بودجه کافی نیاز دارد. اگر به این نکات در زمان مناسب توجه نشود به جایی می رسیم که مجبور می شویم پزشک خارجی به کشور دعوت نماییم و نکته مهم این که بودجه ای برای جذب آن نداریم. نکته مهم دیگر این که آن سال ها ایران خوب پول می داد و پزشکان خارجی به ایران می آمدند ولی هم اکنون با کدام پول می شود پزشک خارجی جذب کرد. هم اکنون پزشک هندی و بنگلادشی به انگلیس می رود و درآمد خوبی خواهد داشت؛ به عمان، قطر، عربستان می رود چرا به ایران بیاید؟ ما پولی برای پزشک خارجی نداریم، اگر داریم که باید به پزشکان ایرانی بدهیم چون ۱۰ برابر بهتر از پزشک خارجی کار و تلاش می کنند. وی ادامه داد: یکی از تلاشهای اصلی و اهداف مهم برای تشکیل وزارت بهداشت، این بود که دیگر پزشک هندی، فیلیپینی و بنگلادشی در ایران نباشد. اگر نگاه عمیق حاکمیتی نداشته باشیم با سیاست گذاری غلط، از یک طرف نیروی انسانی که با هزینه بالا تربیت شده است را از دست می دهیم و از طرفی از دنیا عقب می مانیم چون با علم روز دنیا جلو نمی رویم. جعفریان افزود: با افزایش ظرفیت و احتمال این که عده ای در این راه باقی خواهند ماند، فقط بودجه کشور و فرصت ها را هدر خواهیم داد. من خیلی نگران آینده هستم و هر جا توانستم بر حسب وظیفه این نکات را بارها گوشزد کردم و بیشتر از این امکان تذکر دادن ندارم. استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: من مسئول اخطار دادن و یا جمع آوری شواهد به جهت اینکه بگویم در معرض خطر هستیم و باید چاره ای اندیشید، نیستم. مسئول جمع آوری شواهد و این که ببینیم از میان دانش آموختگانی که طی این سال ها تربیت شدند چند نفر در کشور به شکل جدی مشغول خدمت هستند، من نیستم بلکه وزارت بهداشت مسئول است. او در آخر سخنرانی خود در کنگره جامعه جراحان ایران، اظهار داشت: باید ببینند دانش آموختگان مملکت کجا و چگونه خدمت می کنند. دانشیار ما با ۱۵ سال سابقه فعالیت ترک وطن می کند. استاد تمام دانشگاه با ۳۰ سال سابقه در رشته روانپزشکی که در واقع این تخصص در هر کشور با فرهنگ آن کشور ارتباط دارد و جزو مقدمات فعالیت در این تخصص است، متأسفانه مهاجرت می کند. با قاطعیت میتوان گفت هیچکدام از پزشکان ایرانی، خارج از مرزهای کشور بیکار نخواهند ماند. آموزش پزشکی ایران همیشه سطح خوبی داشته و پزشکی ایرانی در هر نقطه جهان جایگاه خوبی دارد و موفق خواهد بود. دنیا در حوزه پزشکی با کمبود نیروی انسانی روبرو شده که پس از دوران کرونا این خلاء بیشتر نمایان شد. جعفریان تصریح کرد: حالا شرایط بگونه ای شده که مثلا در ایالت تنسی موانع کاری پزشکان خارجی را حذف کردند و از پزشکان در هر حیطه ای برای کار استفاده می کند؛ حتی امکان دارد از یک متخصص مغز و اعصاب بعنوان پزشک خانواده استفاده نماید و اگر درآمد برای پزشک خوب باشد امکان دارد تن به این کار بدهد. ناراحت کننده این که چرا باید شرایط را به این حد برسانیم که پزشک پرورش یافته در کشور تن به این وضعیت بدهد.
منبع: خرید و فروش حیوان خانگی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب