درباره فلامینگو و تهدیدات مقابل آن چه می دانید؟
فلامینگو پرنده ای کنار آبزی و وابسته به نواحی ساحلی و تالابی است که زندگی گروهی دارد. در سراسر جهان شش گونه فلامینگو در هر دو نیمکره شرقی و غربی وجود دارد که دو گونه فلامینگوی بزرگ و فلامینگوی کوچک در آسیا و ایران یافت می شوند.
به گزارش خرید و فروش حیوان خانگی به نقل از ایسنا، فلامینگو تنها عضو تیره (Phoenicopteridae) از راسته لک لک سانان است. روش تغذیه با کمک نوک تخصص یافته اش بصورت فیلترفیدر است و از سخت پوستان و جلبک های نواحی ساحلی، گلی و باتلاقی و دریاچه های نمکی تغذیه می کند.
فلامینگوها هر ساله با شروع فصل پاییز و افزایش برودت در عرض های جغرافیایی بالا به عرض های جنوبی تر مهاجرت می کنند و تالاب ها و سواحل برخی استان های کشور پذیرای حضور این پرندگان است. زیستگاه های بسیار شاخص فلامینگوها شامل دریاچه ها یا تالاب های جزر و مدی بزرگ نمکی یا قلیایی و معمولا بدون گیاه هستند.
فلامینگو کوچک دارای نوک تیره تری است و به سبب تفاوت های کمی که با فلامینگوی بزرگ دارد تشخیص آن در بین جمعیت های فلامینگوی بزرگ بسیار مشکل می کند. با وجود گزارش وجود فلامینگوی کوچک در استان هرمزگان، در سالهای اخیر اینگونه در میان فلامینگوهای بزرگ دیده نشده است. فلامینگوی بزرگ دارای گسترده ترین حد پراکنش در بین همه گونه های فلامینگو دارد. جمعیت های آن در شمال غربی هند، خاورمیانه، غرب مدیترانه و آفریقا حضور دارند و تعداد کمی از اینگونه ممکنست در اروپای شمالی و شرق سیبری یافت شوند.
در ایران، فلامینگوی بزرگ در فصول سرد سال در پناهگاه حیات وحش و ذخیره گاه زیست کره میانکاله، جنوب تالاب بین المللی فریدون کنار، دریاچه ارومیه و تالاب شادگان اهواز مشاهده می شود و تعداد زیادی از آنها تابستان را در استان فارس می گذرانند همین طور استان هرمزگان با داشتن بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر نوار ساحلی، تالاب های بین جزر و مدی برای حضور فلامینگوها و تغذیه آنها بسیار مطلوب است.
فلامینگوها در نتیجه تغییرات آب و هوایی و تغییر سطح آب مهاجرت می کنند و محل کلونی های آنها همیشگی و ثابت نیست. جمعیت هایی که در دریاچه های مرتفع زادآوری می کنند ممکنست در طول زمستان یخ بزنند و درنتیجه به مناطق گرم تر می روند همین طور هنگامی که سطح آب بالا می آید این پرندگان ممکنست سایت های دارای مطلوبیت بیشتری را جست وجو کنند.
خشکسالی و کم شدن آب دریاچه ممکنست آنها را مجبور به جابجایی محل کند و بیشتر فلامینگوهای مهاجر برای جوجه آوری به کلونی بومی خود یعنی جایی که در آن جا متولد شده اند، باز می گردند اما تعدادی ممکنست به جمعیت هایی در همسایگی خود بپیوندند. مهاجرت فلامینگوها اغلب در شب صورت می گیرد چونکه ترجیح می دهند پروازشان در آسمانی بدون ابر و با بادهای دنباله دار موافق در جهت پرواز رخ دهد. آنها می توانند حدودا ۶۰۰ کیلومتر در یک شب با سرعت ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت کنند و اگر در روز مهاجرت کنند در ارتفاعات بالا پرواز می کنند تا از خطر شکار شدن توسط عقاب ها در امان باشند.
فلامینگو ۱۲۷ تا ۱۵۰ سانتیمتر طول دارد. پاهای بلند و گردن درازدر رنگ های صورتی و سفید با منقار پایین برگشته آنها از سایر پرندگان کنار آبزی متمایز می شود. نر و ماده همشکل هستند اما ماده اندکی کوچکتر است و سفیدی پر و بال به تدریج به صورتی سپس به رنگ قرمز تبدیل می شود. فلامینگوهای جوان به اندازه نصف فلامینگوهای بالغ هستند و به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای دیده می شوند.
فلامینگوها از آرتمیا، سخت پوستان، حشرات آبزی، لاروها، کرم ها و بی مهرگان تغذیه می کنند و علت قرمزی پر و بال آنها وجود رنگ دانه هایی است که در آرتمیا وجود دارد و چنانچه فلامینگوها را در اسارت نگهداری نماییم، با گذشت چند دوره پرریزی به رنگ کاملا سفید در می آیند. فلامینگو به آرامی راه می رود و در صورتیکه سر و منقار خودرا در آب کم عمق فرو برده است؛ تغذیه می کند، همیشه بطور دسته جمعی زندگی می کند و گله های آن بصورت پراکنده و گاهی در یک خط پرواز می کنند.
این پرنده سالی یک دفعه جفتگیری می کند و لانه ای گلین برای تخمگذاری می سازد. در ماه های اردیبهشت تا تیر یک تخم می گذارد و نر و ماده هردو به نوبت بین ۲۸ تا ۳۲ روز روی تخم می خوابند و جوجه از تخم بیرون می آید. جوجه فلامینگو پس از پنج روز لانه را ترک می گوید و به گروه فلامینگوهای جوجه می پیوندد اما برای تغذیه به لانه ای که در آن متولد شده و پدر و مادر برای آن خوراک آماده کرده اند، بازمی گردد و پس از دو هفته خود به جست وجوی خوراک می پردازد. فلامینگو در محیط طبیعی ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی می کند.
دوران بلوغ جوجه اش ۱۰ روز به طول می انجامد و بین ۷۰ تا ۷۵ روز آماده پرواز می شود. این پرنده در مناطق ساحلی دریاها و دریاچه های شور و کم عمق به سر می برد و آشیانه را به شکل توده های کاسه مانند و کمی بالاتر از آب قرار دارد، می سازد و همانجا تولید مثل می کند.
پرنده های مهاجر آبزی و کنار آبزی همچون فلامینگوها با دو تهدید اصلی یعنی از میان رفتن زیستگاه ها براثر کم آبی و کارهای انسانی و صید و شکار مواجهند. هر ساله بین ۵۰۰ هزار تا یک میلیون پرنده مهاجر در دامگاه های فریدون کنار و تورهای هوایی شکار پرندگان استان مازندران و در بعضی تالاب های استان خوزستان برای فروش در بازارهای فروش گوشت پرندگان صید و شکار می شوند همین طور طی دو سال اخیر شمار زیادی از پرندگان مهاجر در تالاب میانکاله به سبب آنچه مسمومیت به سم بوتولیسم اعلام شد، تلف شدند.
به گزارش خرید و فروش حیوان خانگی به نقل از ایسنا، طی روزهای اخیر انتشار خبر جوجه آوری فلامینگوها در بستر خشک تالاب بختگان در استان فارس و تهدید شدن حیات هزاران جوجه بر اثر بی آبی موجب نگرانی و واکنش های مختلفی از طرف فعالان و دوستداران محیط زیست و برخی مسئولان شده است و برای نجات جوجه فلامینگوها خواهان تخصیص حق آبه تالاب بختگان توسط وزارت نیرو شده اند.
انتهای پی0ام
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب